Eurode Woningbouw Project

Nog een bijzonder Eurode project vond zijn oorsprong aan het eind van de jaren tachtig/begin jaren negentig van de vorige eeuw. Vanwege de destijds gunstige onroerendgoedprijzen in Nederland, vestigden zich namelijk veel Duitse gezinnen in Kerkrade. Als gevolg van de Duitse eenwording en de hierdoor ontstane druk op de West-Duitse woningmarkt, werd de stroom van Duitse gezinnen naar Nederland zo groot, dat dit vervolgens ook leidde tot een toenemde druk op de Kerkraadse woningmarkt. Daarnaast bleek, dat veel Duitse gezinnen die zich in Kerkrade vestigden, hun Kerkraadse woning benutten als ‘slaaplocatie’ en vervolgens hun sociale leven leefden in Duitsland en ook daar recreëerden en naar school gingen. Omdat er nauwelijks sprake was van enige integratie in de Kerkraadse samenleving, had dit natuurlijk ook consequenties voor het onderwijs en het sociale en culturele leven in Kerkrade. Deze situatie vormde dan ook de basis voor een grensoverschrijdend woningmarktonderzoek. Eén van de aanbevelingen uit dit onderzoek – er dienden in Kerkrade maatregelen te worden genomen om de Duitse toestroom te matigen - werd niet overgenomen, hetgeen overigens in een Europese stad als Eurode met open grenzen, niet anders te verwachten was.

Maar de oplossing die in nauwe samenwerking tussen Kerkrade en Herzogenrath werd gezocht en gevonden, was zowel ‘Europees’ als uiterst origineel: het realiseren van relatief voordelige Nederlandse eengezinswoningen op Duits grondgebied. Na zorgvuldig toetsen van de bouwvoorschriften werd door een Nederlandse bouwonderneming dit woningbouwproject in Herzogenrath gerealiseerd, waarbij de huizen, op basis van de Nederlandse bouwnormen, werden gebouwd. Bijzonder daarbij was ook, dat bij het eerste project in Merkstein het bouwtoezicht in handen was van ambtenaren van de gemeente Kerkrade. Omdat hiermee aan een aantal Duitse voorschriften voorbij werd gegaan, dienden speciale vergunningen te worden aangevraagd. Dit Eurodeproject werd al snel uitgebreid en zo ontstond in  Merkstein, stadsdeel van Herzogenrath, een “Nederlandse wijk” met ca. 150 eengezinswoningen.

Nadat de toenmalige federale minister voor woningbouw, de heer Töpfer, samen met de federale woningbouwcommissie het project hadden bezocht, werd een voor het hele land geldige bouwvergunning voor deze “Nederlandse huizen” afgegeven. Daarmee vond dit project in talrijke steden in de Bondsrepubliek navolging.

Vanwege het feit, dat in de periode na 2000 de onroerendgoedprijzen in Nederland zijn gestegen, is reeds geruime tijd een omgekeerde trend zichtbaar. In het bijzonder verhuizen steeds meer Nederlanders vanuit hun Nederlandse stedelijke agglomeraties in de buurt van de grens, naar, bij voorkeur, landelijke gebieden aan de Duitse kant. Zo zijn er al berichten uit de Selfkant en Westfalen dat er dorpen zijn waar in het bijzonder in nieuwbouw gebieden, een aanzienlijk deel van het aantal huizen aan Nederlanders wordt verkocht. Hieruit kan worden geconcludeerd, dat de kansen en mogelijkheden die worden geboden in de grensgebieden in Europa, zeer zeker worden benut.